„Equals” Kasai

Dziwię się, że fani Tori Amos nie ustawiają się po tę płytę w kolejkach – przeczytałam w „Gazecie Magnetofonowej” i poszłam się ustawić. Początkowo myślałam, że to jakieś nieporozumienie, bo dwa pierwsze utwory „Skyline” i „Selfservice” w niczym twórczości Tori Amos mi nie przypominają. Nie są złe, ale jako rzeczona fanka wezwana do nadrobienia zaległości poczułam się lekko oszukana. W „Impostor”, trzecim z kolei utworze, już jednak coś z Tori Amos można odnaleźć. Nie szłabym jednak zdecydowanie w stronę takich porównań. Nie trzeba powoływać się na twórczość innych, gdy dysponuje się własnym dziełem tak wysokich lotów.

Za każdym razem odkrywam na „Equals” inny ciekawszy fragment: „Impostor”, „Sun Spirit”, „Eyes Made of Glass”, „Quibble” –  z wszystkich tych utworów można by uczynić single. W muzyce Kasai elektronika łączy się z klasycznym brzmieniem pianina, tego drugiego jest mniej, ale stanowi tak charakterystyczny element, że nawet te elektroniczne, dyskotekowe miejscami piosenki („Salvages”) zabarwione są sporą dawką liryzmu spod znaku czaro-białych klawiszy. Do tego maniera wokalna Kasai, sprawiająca wrażenie, jakby słowa z trudem przechodziły jej przez gardło nadaje całej tej muzyce jakiegoś tragicznego wydźwięku, ale o pozytywnym przesłaniu.

Pomimo melancholijnej otoczki „Equals” jest raczej budująca niż druzgocąca. Myślę, że swoją refleksyjnością potrafi przemówić do niejednej duszy i zainspirować ją wizją nowych możliwości. Muzyka Kasai przede wszystkim inspiruje, jest jak obietnica zobaczenia innych światów w szarej, przewidywalnej codzienności; jest jak kosmiczna podróż wraz ze starym, zakurzonym fortepianem. Jest jedynym w swoim rodzaju przeżyciem. Każdy choć raz powinien posłuchać tej płyty.

Płytę można kupić tutaj