Ta piosenka pochodzi z takiej dziwnej płyty – „Nobody Wants To Be Here And Nobody Wants To Leave” – której słuchałam wiele razy i wciąż nie mogę jej zapamiętać. Podobno wartość scenariusza filmowego można sprawdzić próbując sobie po latach przypomnieć sceny z danego filmu. Jeśli pamięta się co najmniej trzy, to jest to zasługa dobrego scenariusza (słyszałam jak coś takiego powiedział kiedyś Petr Zelenka). Jeśli miałabym zastosować tą zasadę do płyty „Nobody Wants To Be Here And Nobody Wants To Leave”, to musiałabym przyznać, że po kilku dniach niesłuchania jej, nie pamiętam melodii ani jednej piosenki.
A mimo to, nie uważam, żeby była to słaba płyta, nudna czy monotonna. Wręcz przeciwnie – za każdym razem słucham jej z przyjemnością. Tylko, z nieznanych mi powodów, ta część mojego mózgu odpowiedzialna za pamięć nie chce zarejestrować tego faktu. Być może to za dużo na raz? Być może mój mózg traci sprawność? Może to starość? A może starczy zapamiętać jedną piosenkę, by wiedzieć już zawsze jak brzmią The Twilight Sad na tej płycie. Wybieram „Pills I Swallow”: